Istnieją dwie główne zasady działania filtra powietrza

Przechwycenie

Cząsteczki pyłu w powietrzu poruszają się z przepływem powietrza jako ruch bezwładności lub losowy ruch Browna lub z pewnym rodzajem siły pola.Kiedy cząstki wnikają w inne obiekty, siły van der Waalsa występują między obiektami (które są cząsteczkami i cząsteczkami, klastrami molekularnymi i Siły między klastrami molekularnymi powodują, że cząstki przyklejają się do powierzchni włókna. Pył, który dostaje się do medium filtrującego, ma więcej ryzyko zderzenia z medium i utknie przy uderzeniu w medium Mniejsze pyły zderzają się ze sobą tworząc większe cząstki i osadzają się, a koncentracja cząstek kurzu w powietrzu jest względnie stabilna Blaknięcie wnętrza i ścian jest Z tego powodu niewłaściwe jest traktowanie filtrów włóknistych jak sit.

Bezwładność i dyfuzja

Pył zawieszony w strumieniu powietrza porusza się bezwładnie.W przypadku nieuporządkowanego ułożenia włókien, przepływ powietrza zmienia kierunek, a cząstki odchylają się od kierunku bezwładności i uderzają we włókna i wiążą się.Im większe cząsteczki, tym łatwiej uderzają i tym lepszy efekt.Małe cząsteczki kurzu wykonują nieregularne ruchy Browna.Im mniejsze cząsteczki, tym bardziej gwałtowny ruch losowy i im większa szansa na uderzenie w przeszkody, tym lepszy efekt filtrowania.Cząsteczki mniejsze niż 0,1 mikrona w powietrzu wykonują głównie ruchy Browna, a cząstki są małe, a efekt filtrowania jest dobry.Cząstki większe niż 0,3 μm wykonują głównie ruch bezwładnościowy, a im większa cząstka, tym wyższa wydajność.Dyfuzja i bezwładność nie są tak oczywiste, że cząsteczki najtrudniej odfiltrować.Mierząc wydajność filtrów o wysokiej wydajności, ludzie często określają wartości wydajności pyłu, które są najtrudniejsze do zmierzenia.